Web'in Yeni Adresi - Suara Suresi

26:1 -	Tâ, Sîn, Mîm.

26:2 -	Bunlar sana apaçık kitabın âyetleridir.

26:3 -	(Resulüm!) Onlar iman etmiyorlar diye adeta kendine kıyacaksın!

26:4 -	Biz dilersek onların üzerlerine gökten bir âyet (mucize) indiririz de, ona boyunları eğilekalır.

26:5 -	Bununla beraber kendilerine O Rahmân'dan yeni bir öğüt gelmeyedursun, ille ondan yüz çevirirler.

26:6 -	Üstelik (ona) "yalandır" dediler; fakat onlara alay edip durdukları şeyin haberleri yakında gelecektir.

26:7 -	Yeryüzüne bir bakmadılar mı? Biz orada her güzel çiftten nice bitkiler yetiştirmişiz.

26:8 -	Şüphesiz ki bunda mutlak bir âyet (nişane) vardır; ama onların çoğu iman etmezler.

26:9 -	Ve şüphe yok ki Rabbin, galip ve engin merhamet sahibidir.

26:10 -	Bir vakit de Rabbin, Musa'ya nida edip "Git o zalim kavme" dedi.

26:11 -	"Firavun kavmine, hâlâ sakınmayacaklar mı?"

26:12 -	(Musa) şöyle seslendi: "Ya Rab! Doğrusu ben korkarım ki beni yalancı sayarlar."

26:13 -	"Ve göğsüm daralır, dilim dönmez, onun için Harun'a da elçilik ver."

26:14 -	"Hem onların bana isnad ettikleri bir suç var. Ondan dolayı korkarım ki, hemen beni öldürürler."

26:15 -	(Allah): "Hayır hayır" buyurdu, "haydi ikiniz âyetlerimizle (mucizelerimizle) gidin. Şüphesiz ki, biz sizinle beraberiz. (Onları) işitiyoruz."

26:16 -	"Haydin Firavun'a gidin de deyin ki: İnan biz, âlemlerin Rabbinin elçisiyiz.

26:17 -	İsrail oğullarını bizimle beraber gönder."

26:18 -	"Â, dedi, biz seni çocukken himayemize alıp büyütmedik mi? Hayatının bir çok yıllarını aramızda geçirmedin mi?"

26:19 -	"Sonunda o yaptığın (kötü) işi de yaptın. Sen nankörün birisin!"

26:20 -	Musa, "Ben, dedi, o işi o anda yaptım ki şaşkınlardandım."

26:21 -	"Sizden korkunca da hemen aranızdan kaçtım. Sonra Rabbim bana hikmet bahşetti ve beni peygamberlerden kıldı."

26:22 -	"O başıma kaktığın nimet de (aslında) İsrail oğullarını kendine köle edinmiş olmandır. "

26:23 -	Firavun şöyle dedi: "Âlemlerin Rabbi dediğin nedir ki?"

26:24 -	Musa cevap olarak: "Eğer işin gerçeğini düşünüp anlayan kişiler olsanız (itiraf edersiniz ki) O, göklerin, yerin ve ikisi arasında bulunan her şeyin Rabbi'dir."

26:25 -	(Firavun) etrafında bulunanlara: "İşitmiyor musunuz?" dedi.

26:26 -	Musa dedi ki: "O sizin de Rabbiniz, daha önce ki atalarınızın da Rabbidir."

26:27 -	(Firavun): "Size gönderilen bu elçiniz mutlaka delidir" dedi.

26:28 -	Musa devamla şöyle söyledi: "Şayet aklınızı kullansanız (anlarsınız ki), O, doğunun, batının ve ikisinin arasında bulunanların Rabbidir."

26:29 -	Firavun: "Benden başkasını ilâh tutarsan, andolsun ki seni zindana kapatılmışlardan ederim" dedi.

26:30 -	Musa sordu: "Sana apaçık bir şey getirmiş olsam da mı?"

26:31 -	Firavun: "Haydi getir onu bakayım, doğrulardan isen" dedi.

26:32 -	Bunun üzerine Musa asâsını bırakıverdi; apaçık bir ejderha oluverdi.

26:33 -	Elini de (koynundan) çekti çıkardı; bakanlara bembeyaz (görünen, nur saçan bir şey) oluverdi.

26:34 -	Firavun çevresinde bulunan ileri gelenlere: "Bu dedi, herhalde çok bilgili bir sihirbaz!"

26:35 -	"Sizi sihriyle yurdunuzdan çıkarmak istiyor. Şimdi ne buyurursunuz?"

26:36 -	Dediler ki: "Bunu ve kardeşini eğle, şehirlere de toplayıcılar gönder."

26:37 -	"Bütün bilgiç sihirbazları sana getirsinler."

26:38 -	Böylece, sihirbazlar belli bir günün tayin edilen vaktinde bir araya getirildi.

26:39 -	Halka, "Siz de toplanıyor musunuz? (Haydi çabuk olun)" denildi.

26:40 -	"Üstün gelirlerse herhalde sihirbazlara uyarız" dediler.

26:41 -	Sihirbazlar geldiklerinde Firavun'a "Şayet biz üstün gelirsek, muhakkak bize bir ücret vardır, değil mi?" dediler.

26:42 -	Firavun cevaben: "Evet, o takdirde hiç şüphe etmeyin, gözde kimselerden olacaksınız" dedi.

26:43 -	Musa onlara "Atın, ne atacaksanız" dedi.

26:44 -	Bunun üzerine iplerini ve değneklerini attılar ve "Firavun'un kudreti hakkı için şüphesiz elbette bizler galip geleceğiz" dediler.

26:45 -	Ardından Musa asâsını attı; bir de ne görsünler, onların uydurduklarını yutuyor!

26:46 -	Sihirbazlar derhal secdeye kapandılar.

26:47 -	"İman ettik, dediler, Âlemlerin Rabbine "

26:48 -	"Musa ve Harun'un Rabbine!"

26:49 -	Firavun (kızgınlık içinde) dedi ki: "Ben size izin vermeden O'na iman ettiniz ha! Anlaşıldı ki o size sihri öğreten büyüğünüzmüş! Ama şimdi bileceksiniz: Andolsun, ellerinizi ve ayaklarınızı çaprazlama kestireceğim, hepinizi çarmıha gerdireceğim!"

26:50 -	"Zararı yok dediler nasıl olsa biz Rabbimize döneceğiz."

26:51 -	"Herhalde biz müminlerin evveli olduğumuzdan dolayı, Rabbimizin bize mağfiret buyuracağını ümit ederiz"

26:52 -	Biz, Musa'ya: "Kullarımı geceleyin yola çıkar, çünkü takip edileceksiniz" diye vahyettik.

26:53 -	Firavun da şehirlere (asker) toplayıcılar gönderdi:

26:54 -	"Esasen bunlar, sayıları azar azar, bölük pörçük bir cemaattır."

26:55 -	"(Böyle iken) hakkımızda çok gayz (öfke) besliyorlar. "

26:56 -	"Biz ise, elbette uyanık (ve tekvücut) bir cemaatız." (diyor ve dedirtiyordu.)

26:57 -	Ama (sonunda) biz, onları (Firavun ve kavmini) bahçelerden, pınarlardan,

26:58 -	Hazinelerden ve şerefli makamlardan çıkardık.

26:59 -	Ve onlara İsrail oğullarını mirasçı yaptık.

26:60 -	Derken (Firavun ve adamları) güneş doğmuştu ki, onların ardına düştüler.

26:61 -	İki topluluk birbirini görünce, Musa'nın adamları "Eyvah, yakalandık! dediler.

26:62 -	Musa: "Hayır, aslâ! dedi, Rabbim şüphesiz benimledir, bana yolunu gösterecektir."

26:63 -	Bunun üzerine Musa'ya "Vur asân ile denize" diye vahyettik; vurunca bir infilak etti, her bölük koca bir dağ gibi oluverdi,

26:64 -	Ötekilerini de buraya yanaştırıvermiştik.

26:65 -	Musa ve beraberindekilerin hepsini kurtardık,

26:66 -	Sonra da ötekileri suda boğduk.

26:67 -	Şüphesiz bunda bir âyet (ibret) vardır; ama çokları iman etmiş değillerdir.

26:68 -	Ve şüphesiz, işte o Rabbin, mutlak galip ve engin merhamet sahibidir.

26:69 -	(Resulüm!) onlara İbrahim'in kıssasını da naklet.

26:70 -	Hani o, babasına ve kavmine, "Neye tapıyorsunuz?" demişti.

26:71 -	"Birtakım putlara taparız da onlar sayesinde toplanırız" dediler.

26:72 -	İbrahim "Peki, dedi, yalvardığınızda onlar sizi işitiyorlar mı?"

26:73 -	"Veya size fayda veya zararları olur mu?"

26:74 -	"Yok, dediler, ama biz babalarımızı böyle yapar bulduk."

26:75 -	İbrahim dedi ki: "İyi ama, ister sizin, ister önceki atalarınızın olsun, neye taptığınızı (biraz olsun) düşündünüz mü?"

26:76 -	İbrahim dedi ki: "İyi ama, ister sizin, ister önceki atalarınızın olsun, neye taptığınızı (biraz olsun) düşündünüz mü?"

26:77 -	"Hep onlar benim düşmanımdır; ancak âlemlerin Rabbi (benim dostumdur)"

26:78 -	"O ki, beni yaratan ve bana doğru yolu gösterendir,"

26:79 -	"Beni yediren, içirendir,"

26:80 -	"Hastalandığım zaman bana O, şifâ verir."

26:81 -	"O ki, benim canımı alacak, sonra diriltecektir. "

26:82 -	"Ve hesap günü, hatamı bağışlayacağını umduğumdur."

26:83 -	"Ya Rab! Bana hikmet (hüküm) ver ve beni iyiler (zümresin)e kat."

26:84 -	"Sonra gelecekler içinde beni doğrulukla anılanlardan eyle!"

26:85 -	"Ve beni naîm (nimeti bol) cennetin varislerinden eyle!"

26:86 -	"Babamı da bağışla, çünkü o yanlış gidenlerdendir. "

26:87 -	"(İnsanların) diriltilecekleri gün, beni mahcub etme."

26:88 -	"O gün ki ne mal fayda verir ne oğullar!"

26:89 -	"Ancak Allah'a temiz bir kalple gelenler o günde (kurtuluşa erer)."

26:90 -	(O gün) Cennet müttakilere yaklaştırılmıştır.

26:91 -	Azgınlar için de cehennem hortlatılmıştır.

26:92 -	Onlara, "Allah'ı bırakıp da taptıklarınız, hani nerede? Size yardım edebiliyorlar mı veya kendilerini kurtarabiliyorlar mı?" denilir.

26:93 -	Onlara, "Allah'ı bırakıp da taptıklarınız, hani nerede? Size yardım edebiliyorlar mı veya kendilerini kurtarabiliyorlar mı?" denilir.

26:94 -	Ve arkasından hep onlar (putlar ve azgınlar) o cehennemin içine fırlatılmaktadırlar.

26:95 -	Ve bütün o İblis orduları onun içinde birbirleriyle çekişirlerken dediler ki:

26:96 -	Ve bütün o İblis orduları onun içinde birbirleriyle çekişirlerken dediler ki:

26:97 -	"Vallahi biz, gerçekten apaçık bir sapıklık içindeymişiz."

26:98 -	"Çünkü biz sizi, âlemlerin Rabbi ile bir seviyede tutuyorduk."

26:99 -	"Ve bizi hep o günahkarlar saptırdı."

26:100 -	"Bak bizim için ne şefaatçiler var,"

26:101 -	"Ne de yakın bir dost."

26:102 -	"Ah keşke (dünyaya) bir kere daha dönebilsek de, müminlerden olabilseydik."

26:103 -	Şüphesiz bunda bir âyet (alınacak bir ders) vardır; oysa çokları iman etmiş değillerdir.

26:104 -	Ve şüphesiz Rabbin, işte O, mutlak galip ve engin merhamet sahibidir.

26:105 -	Nuh kavmi de peygamberleri yalancılıkla itham etti.

26:106 -	Hani kardeşleri Nuh onlara şöyle demişti: "Siz Allah'tan korkmaz mısınız?"

26:107 -	"Haberiniz olsun ki ben, size gönderilmiş güvenilir bir Peygamberim.

26:108 -	"Gelin artık, Allah'tan korkun ve bana itaat edin."

26:109 -	"Buna karşılık ben sizden hiçbir ücret istemiyorum. Benim mükafaatımı verecek olan ancak, âlemlerin Rabbidir."

26:110 -	"Gelin, artık, Allah'tan korkun ve bana itaat edin."

26:111 -	"Â, dediler, senin ardına hep düşük kimseler düşmüşken, biz sana hiç inanır mıyız?"

26:112 -	Nuh dedi ki: "Onların yaptıkları hakkında bir bilgim yoktur."

26:113 -	"Onların hesabı ancak Rabbime aittir. Düşünsenize!"

26:114 -	"Hem ben iman edenleri kovmaya memur değilim."

26:115 -	"Ben ancak apaçık bir uyarıcıyım."

26:116 -	Dediler ki: "Ey Nuh! Eğer vazgeçmezsen, iyi bil ki, taşa tutulanlardan olacaksın!"

26:117 -	Nuh: "Rabbim! dedi, kavmim beni yalancılıkla itham etti."

26:118 -	"Artık benimle onların arasında sen hükmünü ver. Beni ve beraberimdeki müminleri kurtar."

26:119 -	Bunun üzerine biz de onu ve beraberindekileri, o dolu gemide taşıyarak kurtardık.

26:120 -	Sonra da arkasında kalanları suda boğduk.

26:121 -	Şüphesiz bunda mutlak bir âyet (alınacak ders) vardır; ama çokları iman etmiş değillerdir.

26:122 -	Ve şüphesiz Rabbin, işte O, mutlak galip ve engin merhamet sahibidir.

26:123 -	Â d (kavmi) de peygamberleri yalancılıkla itham etti.

26:124 -	Hani kardeşleri Hûd onlara şöyle demişti: "Siz Allah'tan korkmaz mısınız?"

26:125 -	"Haberiniz olsun ki ben, size gönderilmiş, güvenilir bir Peygamberim."

26:126 -	"Gelin artık Allah'tan korkun ve bana itaat edin."

26:127 -	"Buna karşılık ben sizden hiçbir ücret istemiyorum. Benim mükafatımı verecek olan ancak âlemlerin Rabbidir. "

26:128 -	"Siz her tepeye bir alâmet bina edip eğlenir durur musunuz?"

26:129 -	"Temelli kalacağınızı umarak sağlam yapılar mı edinirsiniz?"

26:130 -	"Hem tuttuğunuz zaman merhametsiz zorbalar gibi tutuyorsunuz."

26:131 -	"Artık Allah'tan korkun ve bana itaat edin."

26:132 -	"O Allah'tan korkun ki, size o bildiğiniz şeyleri vermekte,"

26:133 -	"Davarlar, oğullar,"

26:134 -	"Cennet gibi bağlar, bahçeler, pınarlar ihsan etmektedir."

26:135 -	"Cidden ben sizin hakkınızda büyük bir günün azabından korkuyorum."

26:136 -	"Dediler ki: "Sen ha vaaz etmişsin, ha vaaz edenlerden olmamışsın, bizce birdir."

26:137 -	"Bu sırf eskilerin âdetidir."

26:138 -	"Biz azaba uğratılacak da değiliz."

26:139 -	Böylece onu yalancı saydılar; biz de kendilerini helak ettik. Şüphesiz bunda mutlak bir âyet (alınacak bir ders) vardır, ama çokları iman etmiş değillerdir.

26:140 -	Ve şüphesiz Rabbin, işte O, mutlak galip ve engin merhamet sahibidir.

26:141 -	Semûd (kavmi) de peygamberleri yalancılıkla itham etti.

26:142 -	Hani kardeşleri Salih onlara şöyle demişti: "Siz Allah'tan korkmaz mısınız?"

26:143 -	"Haberiniz olsun ki ben size gönderilmiş güvenilir bir peygamberim."

26:144 -	"Gelin artık, Allah'tan korkun ve bana itaat edin."

26:145 -	"Buna karşılık ben sizden hiçbir ücret istemiyorum. Benim mükafatımı verecek olan ancak âlemlerin Rabbidir."

26:146 -	"Siz burada güven içinde bırakılacak mısınız?"

26:147 -	"Bahçelerin, pınarların içinde,"

26:148 -	"Ekinlerin, salkımları sarkmış hurmalar arasında,"

26:149 -	Ki bir de dağlardan keyifli keyifli kâşâneler oyuyorsunuz."

26:150 -	"Gelin! Allah'tan korkun da bana itaat edin."

26:151 -	"Yeryüzünde bozgunculuk yapıp dirlik düzenlik vermeyen bozguncuların emrine uymayın."

26:152 -	"Yeryüzünde bozgunculuk yapıp dirlik düzenlik vermeyen bozguncuların emrine uymayın."

26:153 -	"Sen dediler, olsa olsa iyice büyülenmiş birisin!"

26:154 -	"Sen de ancak bizim gibi bir beşersin. Eğer doğru söyleyenlerden isen, haydi bize bir âyet (mucize) getir."

26:155 -	Salih "İşte (mucize) bu dişi devedir; su içme hakkı (bir gün) onundur, belli bir günün içme hakkı da sizin" dedi.

26:156 -	"Sakın ona bir kötülükle ilişmeyin, yoksa sizi büyük bir günün azabı yakalayıverir."

26:157 -	Derken onu kestiler; fakat pişman da oldular.

26:158 -	Çünkü kendilerini azap yakalayıverdi. Şüphesiz bunda bir âyet (alınacak bir ders) vardır, ama çokları iman etmiş değillerdir.

26:159 -	Ve şüphesiz Rabbin, işte O mutlak galip ve engin merhamet sahibidir.

26:160 -	Lût (kavmi) de peygamberleri yalancılıkla itham etti.

26:161 -	Hani kardeşleri Lût onlara şöyle demişti: "Siz Allah'tan kormaz mısınız?"

26:162 -	"Haberiniz olsun ki, ben size gönderilmiş güvenilir bir peygamberim."

26:163 -	"Gelin artık, Allah'tan korkun ve bana itaat edin."

26:164 -	"Buna karşılık ben sizden bir ücret istemiyorum. Benim mükafatımı verecek olan ancak âlemlerin Rabbidir."

26:165 -	"İnsanlar içinden erkeklere mi gidiyorsunuz?"

26:166 -	"Bırakıyorsunuz da sizler için yarattığı eşleri! Doğrusu siz insanlıktan çıkmış bir kavimsiniz!"

26:167 -	Onlar şöyle dediler: "Ey Lût! (Bu davadan) vazgeçmezsen, iyi bilki, sürülenlerden olacaksın."

26:168 -	Lût "Doğrusu ben, dedi, sizin bu işinize buğzedenlerdenim."

26:169 -	"Yâ Rabbi! Beni ve ailemi onların yapageldiklerin(in vebalin)den kurtar."

26:170 -	Biz de onu ve ailesinin tamamını kurtardık,

26:171 -	Ancak (geride) bir yaşlı kadın kaldı.

26:172 -	Sonra geridekilerin hepsini helak ettik.

26:173 -	Ve üzerlerine öyle bir yağmur yağdırdık ki, (uyarılanların) o yağmuru ne kötü bir yağmurdu!

26:174 -	Şüphesiz bunda bir âyet (alınacak bir ders) vardır. Ama çokları iman etmiş değillerdir.

26:175 -	Ve şüphesiz Rabbin, işte O mutlak galip ve engin merhamet sahibidir.

26:176 -	Eyke halkı da peygamberleri yalancılıkla itham etti.

26:177 -	Hani Şuayb onlara şöyle demişti: "Siz Allah'tan korkmaz mısınız?"

26:178 -	"Haberiniz olsun ki ben size gönderilmiş güvenilir bir peygamberim."

26:179 -	"Gelin, Allah'tan korkun ve bana itaat edin."

26:180 -	"Buna karşılık ben sizden bir ücret istemiyorum. Benim mükafatımı verecek olan yalnız âlemlerin Rabbidir."

26:181 -	"Ölçeği tam ölçün de hak yiyenlerden olmayın."

26:182 -	"Ve doğru terazi ile tartın."

26:183 -	"Halkın eşyalarını değerinden düşürmeyin. Yeryüzünde bozgunculuk yaparak karışıklık çıkarmayın."

26:184 -	"O sizi ve sizden önceki nesilleri yaratan Allah'tan korkun."

26:185 -	Onlar şöyle dediler: "Sen, olsa olsa iyice büyülenmiş birisin."

26:186 -	"Sen de bizim gibi bir beşerden başka nesin? Bil ki, biz seni ancak yalancılardan biri sayıyoruz."

26:187 -	"Şayet doğru sözlülerden isen, üstümüze gökten bir parça düşürüver."

26:188 -	Şuayb, "Rabbim, yaptıklarınızı en iyi bilendir" dedi.

26:189 -	Hülasa, onu yalancı saydılar da kendilerini o gölge gününün azabı yakalayıverdi. O cidden büyük bir günün azabı idi!

26:190 -	Şüphesiz bunda bir âyet (alınacak bir ders) vardır. Ama çokları iman etmiş değillerdir.

26:191 -	Ve şüphesiz Rabbin, işte O, mutlak galip ve engin merhamet sahibidir.

26:192 -	Ve muhakkak ki bu (Kur'ân) âlemlerin Rabbinin indirmesidir.

26:193 -	(Resulüm!) Onu Rûhu'l-emin (Cebrail) indirdi;

26:194 -	Uyarıcılardan olasın diye senin kalbin üzerine;

26:195 -	Açık parlak bir Arapça lisan ile.

26:196 -	O, şüphesiz daha öncekilerin kitaplarında da vardı.

26:197 -	İsrailoğulları bilginlerinin onu bilmesi, onlar için bir âyet (delil) değil midir?

26:198 -	Biz onu Arapça bilmeyenlerden birine indirseydik de, bunu o okusaydı, yine de ona iman etmezlerdi.

26:199 -	Biz onu Arapça bilmeyenlerden birine indirseydik de, bunu o okusaydı, yine de ona iman etmezlerdi.

26:200 -	Böylece onu günahkarların kalplerine soktuk. (okuyup anladılar, ama yine de) acıklı azabı görünceye kadar ona iman etmezler.

26:201 -	Böylece onu günahkarların kalplerine soktuk. (okuyup anladılar, ama yine de) acıklı azabı görünceye kadar ona iman etmezler.

26:202 -	İşte bu (azab) onlara, kendileri farkında olmadan, ansızın geliverecektir.

26:203 -	O zaman "Bize (iman etmemiz için) mühlet verilir mi acaba?...diyeceklerdir.

26:204 -	(Oysa dünyada iken) Onlar bizim azabımızı çarçabuk istiyorlardı.

26:205 -	Gördün ya artık onlara senelerce zevk ettirsek,

26:206 -	Sonra kendilerine vaad edilen (azab) gelip çatarsa,

26:207 -	O yaşadıkları zevkin kendilerine hiçbir faydası olmayacaktır.

26:208 -	Bununla birlikte, biz hangi memleketi helak ettikse muhakkak onu uyarıcı (peygamberleri) olmuştur.

26:209 -	(Onlar) ihtar edilmiştir ve biz zulmetmiş değiliz.

26:210 -	Onu (Kur'ân'ı) şeytanlar indirmedi.

26:211 -	Bu onlara hem yaraşmaz hem güçleri yetmez.

26:212 -	Şüphesiz onlar vahyi işitmekten uzak tutulmuşlardır.

26:213 -	O halde sakın Allah ile beraber başka tanrıya kulluk edip yalvarma, yoksa azaba uğratılanlardan olursun.

26:214 -	(Önce) en yakın hısımlarını uyar.

26:215 -	Ve sana uyan müminlere kanadını indir.

26:216 -	Şayet sana karşı gelirlerse, de ki: "Ben sizin yaptıklarınızdan muhakkak uzağım."

26:217 -	Sen O, mutlak galip ve engin merhamet sahibine güvenip dayan.

26:218 -	O ki, (gece namaza) kalktığın zaman seni görüyor.

26:219 -	Ve secde edenler arasında dolaşmanı da (görüyor.)

26:220 -	Çünkü her şeyi işiten, her şeyi bilen O'dur.

26:221 -	Şeytanların kime ineceğini size haber vereyim mi?

26:222 -	Onlar, günaha, iftiraya düşkün olan herkesin üzerine inerler.

26:223 -	Onlar, (şeytanlara) kulak verirler ve onların çoğu yalancıdır.

26:224 -	Şairler(e gelince), onlara da sapıklar uyar.

26:225 -	Onların her vadide şaşkın şaşkın dolaştıklarını ve gerçekte yapmadıkları şeyleri söylediklerini görmedin mi?

26:226 -	Onların her vadide şaşkın şaşkın dolaştıklarını ve gerçekte yapmadıkları şeyleri söylediklerini görmedin mi?

26:227 -	Ancak iman edip iyi ameller işleyenler, Allah'ı çok çok ananlar ve haksızlığa uğratıldıklarında kendilerini savunanlar müstesna; haksızlık edenler, hangi dönüşe (hangi akibete) döndürüleceklerini yakında bileceklerdir.